Βαζάκια, μπουκάλια....και φαντασία...

Χαζεύοντας στον κυβερνοχώρο...μπορείς να δεις μέχρι που φτάνει η φαντασία και η δημιουργικότητα με ένα απλό βαζάκι ή μπουκάλι, και πώς να το αξιοποιήσεις αντί να το πετάξεις στο καλάθι των αχρήστων..

re-cycle in gold.....!!

Καλημέρες, καλημέρες! Με αφορμή αυτό το καταπληκτικό blog, πήρα την ιδέα και ανακύκλωσα ένα από τα βαζάκια, που πάντα ξεμένουν στην κουζίνα μας, για θήκη για τα πινέλα μου... Πάρτε ιδέα!

Αφού καθαρίσουμε το εξωτερικό του από τις ετικέτες, το πλένουμε και το αφήνουμε να στεγνώσει. Έπειτα, με το πιστόλι της θερμόκολλας, γράφουμε την ετικέτα που θέλουμε, ώστε τα γράμματα να μείνουν ανάγλυφα. Εγώ διάλεξα να γράψω "brushes" (πινέλα). Να προσέξετε να μην σας μείνουν τριχούλες από την σιλικόνη γιατί μετά φαίνονται.. (δυστυχώς το κατάλαβα εκ των υστέρων). Το αφήνετε λίγο να στεγνώσει, και μετά ψεκάζετε με σπρέυ της αρεσκείας σας. Διάλεξα το χρυσό, μιας και σιγά σιγά προετοιμάζω τα αντικείμενα του δωματίου μου, που θα διακοσμούν το καινούριο μου δωμάτιο...

                                 




                                                                        Have a good day!

....."μαγική στολή"..... και αποκριάτικη διακόσμηση

Καλημέρααααα!! Σήμερα θα σας δείξω πώς έφτιαξα την αποκριάτικη στολή μου! Μιας και οι μικροί μου μαθητές θέλανε αποκριάτικο πάρτυ..... (και αφορμή έψαχνα κι εγώ)...... και μιας και θα ήταν το μοναδικό αυτής της χρονιάς, σκέφτηκα να την φτιάξω μόνη μου, μιας και δεν είναι καιρός για επιπλέον έξοδα και πολυτέλειες! Αποφάσισα λοιπόν να ντυθώ μάγισσα!!
  Αγόρασα 10 μέτρα τούλι μαύρο που είναι και πολύ φθηνό (1.5 ευρώ το μέτρο περίπου), λάστιχο, και ένα κομμάτι ύφασμα σατέν. Έφτιαξα λοιπόν, μια tutu, (η γνωστή τοις πασι) στα μέτρα μου, κόβοντας το τούλι σε ίσια κομμάτια και δένοντας τα στο λάστιχο, χωρίς να χρησιμοποιήσω καθόλου κλωστή. Το σατέν, το έραψα σαν μια μεγάλη κορδέλα ώστε να βγεί μια πλούσια ζώνη. Ένα καπέλο δανεικό,μια περούκα.... και voilà....... 

Kαι μερικές φωτογραφίες από το πάρτυ μας, και από την τάξη μου, που ακόμα βέβαια χρειάζεται πραγματάκια... Παρεπιπτόντως, η αποκριάτικη διακόσμησή μας...πώς σας φαίνεται;;

Πάρτυ μαγισσών!!!!!

 Προχθές έγινε το πάρτυ της μικρής Άννα Μαρίας (της κορής μιας πολύ καλής φίλης) με θέμα μάγισσες και μάγοι! Τα χρώματα ήταν σε μαύρο, μώβ και πινελιές από ρόζ και κίτρινο. Ήταν το πρώτο πάρτυ που ετοίμασα και είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να το οργανώσω και άρεσε στη μαμά και στη κόρη!

     Πρώτα απ' όλα, έφτιαξα για ντεκόρ το φόρεμα μιας μαγισσούλας, που κρέμεται από το φωτιστικό.

Για την κατασκευή χρειάστηκα μια ομπρέλα, την οποία την γύρισα ανάποδα, τούλι που το έραψα από κάτω σαν φουρώ, ένα μωβ καλσόν της μικρής γεμισμένο με βαμβάκι που το κρέμασα με κλωστή από την κορυφή της ομπρελας και μαύρη τσόχα με την οποία έφτιαξα τις μπότες παραγεμισμένες κι αυτές με βαμβάκι. Στα μικρά έκανε πολύ εντύπωση!

                            

                           Αυτά είναι τα δωράκια των μικρών που τα τυλίξαμε σε τούλι μωβ

Και η πρώτη μου piñata!!! Πολύ ερασιτεχνική βέβαια....αλλά αφού κρεμάστηκε και τα παιδιά την χάρηκαν, τότε μπορώ να νιώθω περήφανη ότι την κατάφερα!!  Χρησιμοποίησα χαρτόνι απλό και χαρτί γκοφρέ και την γέμισα με χαρτοπόλεμο, καραμέλες και γλυφιτζούρια. Για να την κρεμάσω χρησιμοποίησα το cropadile ώστε να ανοίξω τρυπούλες και να είναι σταθερές.

                        .......Και μια ιδέα για την γενικότερη διακόσμηση του σπιτιού..

Καλό σας Σαββατοκύριακο!!!

Aποκριάτικες μάσκες!!

Καλησπέρα, καλησπέρα! Μέσα στο τρέξιμο λόγω υποχρεώσεων αλλά κατάφερα κι εγώ να μπω λίγο στο πνεύμα των ημερών κάνοντας μια πρώτη απόπειρα με τις αποκριάτικες βενετσιάνικες μάσκες. Χρησιμοποίησα καλλιτεχνικό γύψο και ακρυλικά χρώματα! Ελπίζω να σας αρέσουν!

 Διαδικασία (αν και είναι γνωστή πιστεύω):


Aνακατεύουμε νερό με γύψο με αναλογία 1 προς 3. Αυτό ποτέ δεν είναι stadard, και καλό θα ήταν με το μάτι να το υπολογίσουμε να βγεί ένα μείγμα σαν μια κρέμα, όχι πολύ πηχτό γιατί μπορεί να στεγνώσει πρίν το ρίξουμε στο καλούπι.
     Ρίχνουμε το μείγμα στο καλούπι, και αφήνουμε να στεγνώσει για 3-4 ώρες. Σας προτείνω, για το πιο εύκολο κρέμασμα τους, όταν θα έχει πάρει την φόρμα ο γύψος, ενώ ακόμα είναι νωπός, σtα δεξιά και αριστερά, τοποθετείστε απο 2 οδοντογλυφίδες, ώστε βγάζοντάς τες, να παραμείνουν  τρυπούλες για να περάσετε μια κορδέλα ή ένα σκοινάκι. Bάζουμε φαντασία και χρωματίζουμε με ακρυλικά χρώματα...Καλή δημιουργία!

Για μια μικρή μαγισσούλα!

 Η μικρή Άννα-Μαρία, κόρη μιας πολύ καλής μου φίλης, κλείνει τα 4, και αφού οι κούκλες και τα ρόζ δεν είναι η προτίμησή της, αλλά λατρεύει τον Harry Potter και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών,   μαζί με το δωράκι που της πήρα, της έφτιαξα αυτό το καδράκι για το δωμάτιό της. Happy Birthday little witch!!

Φεβρουάριος ή Φλεβάρης

Ο Φεβρουάριος είναι ο δεύτερος μήνας του έτους, επονομαζόμενος χαϊδευτικά και Κουτσοφλέβαρος, με 28 ημέρες στα κοινά έτη και 29 στα δίσεκτα. Αρχικά πάντως ο Φεβρουάριος είχε 29 ημέρες στα κοινά και 30 ημέρες στα δίσεκτα έτη, το 4 π.Χ. όμως ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος του αφαίρεσε μία ημέρα την οποία πρόσθεσε στον μήνα Αύγουστο που έφερε το όνομά του. 

Στα λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα «εξαγνίζω» λόγω των θρησκευτικών εορτών εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη στη διάρκεια του μήνα. Στην Ελλάδα έχει πάρει και διάφορες άλλες ονομασίες σχετικές με την μικρή του διάρκεια: Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης και Γκουζούκης. Το Φλεβάρης προέρχεται από τις «φλέβες», τα υπόγεια δηλαδή νερά που αναβλύζουν στη διάρκειά του από τις πολλές βροχές, ενώ η γιορτή του Αγίου Τρύφωνα την 1η του μήνα του έδωσε και το όνομα «Αϊ-Τρύφωνας».

Παρ’ όλα αυτά ο Φλεβάρης με τις ανθισμένες αμυγδαλιές είναι επίσης και προπομπός της άνοιξης, καθώς μας λέει και η παροιμία, «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει». Και μαζί με την οργιάζουσα φύση έρχονται και οι οργιαστικές τελετουργίες της Αποκριάς. Όπως αναφέρει ο Χριστόφορος Μηλιώνης: «Κύριο χαρακτηριστικό των εορτών αυτών είναι η μεταμφίεση (μασκαράδες, καρναβάλια), το γλέντι, οι βωμολοχίες και τα σκώματα που σκοπό έχουν να ξυπνήσουν τις δυνάμεις της γονιμότητας. Αρχίζουν με το Τριώδιο, κορυφώνονται τις Αποκριές (την Κυριακή της Κρεοφάγου και, κυρίως, της Τυρινής) και τερματίζονται την Καθαρή Δευτέρα, με έξοδο στο ύπαιθρο, με φαγοπότι και «σαρακοστιανά» (λαγάνες, δηλαδή άζυμα, παστά ψάρια, ταραμά, τουρσιά, φρέσκα κρεμμυδάκια και σκόρδα), με χορούς και χαρταετούς.»

Η αρχή του Τριωδίου αναγγελλόταν με πυροβολισμούς και με ταμπούρλα και γίνονταν ιδιαίτερα αισθητή την Τσικνοπέμπτη. Όπως αναφέρει ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης, «την Τσικνοπέμπτη, σφάζονται σε πολλά μέρη τα χοιρινά, κυρίως στη νότια Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά. Το Σάββατο όμως της ίδιας εβδομάδας, καθώς και τα δύο επόμενα Σάββατα, της Τυρινής και εκείνο της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής, των αγίων Θεοδώρων, είναι αφιερωμένα στη μνήμη των πεθαμένων. Στα Ψυχοσάββατα αυτά φαίνεται ότι συνεχίζεται η αρχαία συνήθεια, αν λάβουμε υπόψη ότι στα Ανθεστήρια, που τελούνταν στην αρχαία Αθήνα την ίδια περίπου εποχή που σήμερα είναι οι Απόκριες, η τρίτη ημέρα, οι Χύτροι, ήταν ημέρα των ψυχών, με προσφορές πανσπερμίας στους νεκρούς και σπονδές από νερό πάνω στους τάφους.»

Στα ψυχοσάββατα οι ψυχές κάθονται επάνω στα δέντρα και τα βλαστάρια του αμπελιού, γι’ αυτό δεν κόφτουν ως τότε βλαστάρια, μήπως πέσουν οι ψυχές που είναι καθισμένες επάνω σ’ αυτά και κλάψουν. Σύμφωνα με τον Γεώργιο Δημητροκάλλη «τούτο το κάθισμα των ψυχών πάνω στα δέντρα έχει ρίζες προχριστιανικές, κι έχουμε παραστάσεις αρχαίες, κι ακόμα και χριστιανικές, κι ας μην το ‘χει στις διδαχές του ο Χριστιανισμός. Αυτό γιατί αυτές οι δοξασίες είναι πανάρχαιες και οικουμενικές, κάπου μάλιστα των φύλλων του δάσους το θρόισμα, ψυχοθρόισμα, μουρμούρισμα των ψυχών.»

Τα έθιμα της Αποκριάς έχουν όμως πολλές προεκτάσεις πέρα από τον ανανεωτικό, γονιμικό και θρησκευτικό χαρακτήρα τους. Όπως αναφέρει ο Λευτέρης Αλεξάκης «ιδιαίτερα η τελευταία μεγάλη Αποκριά (της Τυρινής) δίνει την ευκαιρία να αναζωογονηθούν και να ενισχυθούν οι οικογενειακοί και γενικότερα οι συγγενικοί δεσμοί, να εκφραστεί ο σεβασμός των νεοτέρων προς τους ηλικιωμένους, ιδιαίτερα των νυφάδων προς τα πεθερικά, να σμίξουν απομακρυσμένοι συγγενείς και να περάσουν ευχάριστα λίγο πριν από τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής.» Αλλά και η επόμενη ημέρα, η Καθαρά Δευτέρα, παρόλα τα νηστίσιμα φαγητά της, δεν είναι παρά «μία προέκταση της αποκριάτικης περιόδου, με κύρια στοιχεία την αθυροστομία, τα αλληλοπειράγματα, τα σκώμματα, τη σάτιρα, που σε κανέναν δεν προκαλούν ενόχληση, αλλά αντίθετα, όλοι τα επιδιώκουν, για το καλό», όπως αναφέρει ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης. Κι έτσι με γέλια και τραγούδια αποχαιρετούσαν την Αποκριά: «Επέρασε η Αποκριά με λύρες με παιγνίδια/και μπήκε η Σαρακοστή μ’ ελιές και με κρομμύδια» και «Τ΄ ακούτε τι παράγγειλε η Καθαρή Δευτέρα;/ Πεθαίν΄ ο Κρέος, πέθανε, ψυχομαχάει ο Τύρος/ σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδος τα γένεια/ Μπαλώστε τα σακούλια σας, τροχίστε τα λεπίδια/ και στον τρανό τον πλάτανο, να μάσουμε Στεκούλα».

Οι κραιπάλες όμως της Αποκριάς εξαγνίζονται με τα Συμόγιορτα, ένα τριήμερο αφιερωμένο σε τρεις αγίους: τον Αϊ-Τρύφωνα την 1η, την Υπαπαντή στις 2 και του Αϊ Συμιού (άγιος Συμεών) στις 3 του μήνα. Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση ο καιρός την ημέρα της Υπαπαντής μπορεί να βοηθήσει στην «πρόβλεψη» των μεταβολών του καιρού που θα ακολουθήσει: «Καλοκαιρία της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας» και «Ό,τι καιρός κάμει τση Παπαντής, θα τον κάμει σαράντα μέρες». Τον Φεβρουάριο γιορτάζει επίσης και ο Άγιος Χαράλαμπος (στις 10 του μήνα) ο οποίος θεωρείται ότι προστατεύει από την πανώλη, ενώ στις 19 γιορτάζει η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία, ανήμερα του μαρτυρικού της θανάτου το 1589. Το σπίτι της βρίσκονταν στη θέση του σημερινού μεγάρου της Αρχιεπισκοπής, ενώ το διατηρημένο λείψανό της φυλάσσεται σήμερα στο Μητροπολιτικό ναό της Αθήνας.

Πρώτη δημοσίευση:

Διονύσης Π. Σιμόπουλος, «Οι Μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος», ‘Γεωτρόπιο’ Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 507 (2 Ιανουαρίου 2010)


Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=341662505864299&id=100000616568799