Εχθές σε όλες τις πλατείες της Ελλάδας και σε κάποιες της Ευρώπης, όλοι οι "αγανακτισμένοι" συγκεντρώθηκαν για να εκτονωθούν και να εκφράσουν τις σκέψεις τους, και γενικότερα την ...αγανάκτησή τους για τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της εποχής μας. Επειδή δεν έχω τύχει σε καμία τέτοια συγκέντρωση, θέλησα να πάω μιας και δεν είχε καμία κομματική απόχρωση και επειδή φυσικά ήταν ειρηνική.
Για αρχή εντυπωσιάστηκα με το πλήθος των ανθρώπων που κατέβηκε στο κέντρο, αλλά και εξεπλάγην με το ψηφιδωτό κόσμου που στεκόταν μπροστά από το "Σύμβολο της πολιτικής διαφθοράς", φωνάζοντας, λέγοντας συνθήματα ή απλά δηλώνοντας την παρουσία του. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, γονείς με τα παιδιά τους, (ακόμα και με βρέφη) που τα πήραν μαζί τους για να τους μεταδώσουν το πνεύμα της εποχής, τις ιδέες για να γίνουν συνειδητοποιημένοι πολίτες αλλά και για να "πολεμήσουν" για το καλό και το μέλλον τους. Συγκινήθηκα ιδιαιτέρως όταν είδα ανθρώπους ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, όπως νέα παιδιά σε καροτσάκι, άλλα που αντιμετώπιζαν διάφορες εμφανείς ασθένειες, εγκύους, παππούδες και γιαγιάδες... Φυσικά η συγκέντρωση είχε και στοιχεία λίγο πιο οικολογικά, άνθρωποι με τα κατοικίδια τους και άλλοι με ποδήλατα. Πολλοί είχαν κατασκηνώσει στην πλατεία συντάγματος και είχαν αναρτήσει και πρόγραμμα διάφορων event, για όλη τη διάρκεια της μέρας.
Όσο για την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, φαινόταν σε κάθε γωνιά. Γύρω από το Σύνταγμα πλανόδιοι μικροπωλητές σου πουλούσαν ό,τι ήθελες, από σημαίες, κονκάρδες, καπέλα, και όλων των ειδών τα φαγώσιμα σε απίστευτα ψηλές τιμές, ενώ δεν έλειπαν και εκείνοι που πήγαν να δηλώσουν την αγανάκτησή τους με το τσιγάρο και το φραπέ στο χέρι, βγάζοντας φωτογραφίες με το I-phone και με τα ψηλοτάκουνα. Όμως δεν είναι στη δική μου κρίση αν είναι αυτοί καλύτεροι από αυτούς που "κάθησαν στον καναπε τους", ή πίναν τον καφέ τους σε κάποια καφετέρια.
Ένιωσα καλά όμως που είδα από κοντά τους Έλληνες να ενώνονται και να γίνονται μια γροθιά απέναντι στην αδικία. Μακάρι αυτές οι συγκεντρώσεις να αφυπνίσουν τους αρμόδιους και να επιτευχθεί κάτι, έστω και μικρό.
Ένιωσα καλά όμως που είδα από κοντά τους Έλληνες να ενώνονται και να γίνονται μια γροθιά απέναντι στην αδικία. Μακάρι αυτές οι συγκεντρώσεις να αφυπνίσουν τους αρμόδιους και να επιτευχθεί κάτι, έστω και μικρό.
Για αρχή εντυπωσιάστηκα με το πλήθος των ανθρώπων που κατέβηκε στο κέντρο, αλλά και εξεπλάγην με το ψηφιδωτό κόσμου που στεκόταν μπροστά από το "Σύμβολο της πολιτικής διαφθοράς", φωνάζοντας, λέγοντας συνθήματα ή απλά δηλώνοντας την παρουσία του. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, γονείς με τα παιδιά τους, (ακόμα και με βρέφη) που τα πήραν μαζί τους για να τους μεταδώσουν το πνεύμα της εποχής, τις ιδέες για να γίνουν συνειδητοποιημένοι πολίτες αλλά και για να "πολεμήσουν" για το καλό και το μέλλον τους. Συγκινήθηκα ιδιαιτέρως όταν είδα ανθρώπους ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, όπως νέα παιδιά σε καροτσάκι, άλλα που αντιμετώπιζαν διάφορες εμφανείς ασθένειες, εγκύους, παππούδες και γιαγιάδες... Φυσικά η συγκέντρωση είχε και στοιχεία λίγο πιο οικολογικά, άνθρωποι με τα κατοικίδια τους και άλλοι με ποδήλατα. Πολλοί είχαν κατασκηνώσει στην πλατεία συντάγματος και είχαν αναρτήσει και πρόγραμμα διάφορων event, για όλη τη διάρκεια της μέρας.
Όσο για την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, φαινόταν σε κάθε γωνιά. Γύρω από το Σύνταγμα πλανόδιοι μικροπωλητές σου πουλούσαν ό,τι ήθελες, από σημαίες, κονκάρδες, καπέλα, και όλων των ειδών τα φαγώσιμα σε απίστευτα ψηλές τιμές, ενώ δεν έλειπαν και εκείνοι που πήγαν να δηλώσουν την αγανάκτησή τους με το τσιγάρο και το φραπέ στο χέρι, βγάζοντας φωτογραφίες με το I-phone και με τα ψηλοτάκουνα. Όμως δεν είναι στη δική μου κρίση αν είναι αυτοί καλύτεροι από αυτούς που "κάθησαν στον καναπε τους", ή πίναν τον καφέ τους σε κάποια καφετέρια.
Ένιωσα καλά όμως που είδα από κοντά τους Έλληνες να ενώνονται και να γίνονται μια γροθιά απέναντι στην αδικία. Μακάρι αυτές οι συγκεντρώσεις να αφυπνίσουν τους αρμόδιους και να επιτευχθεί κάτι, έστω και μικρό.
